De tijd waarin wij leven: ‘Folowers’, following’, ‘likes’ en ‘unlikes’.
Met moet volgen, en/of volgelingen hebben. Hoe meer volgelingen, hoe meer je bent. Als niemand je kent ben je dus een nul, een niks?
Er zijn vele ‘grote’ mensen geweest, die in hun tijd niet herkend werden. Daar zal ook ongetwijfeld een reden voor zijn.
Wat heeft men aan oeverloos gezwets?
Maar door de nieuwe media kunnen zelfs revoluties ontketend worden, zoals bleek bij de arabische lente.
Als de filosoof die ik ben, mag ik graag twijfelen aan allerlei (opgelegde) waarden. Ik ben mij graag bewust van het verleden, om de lijn der gebeurtenissen te kunnen volgen: Oorzaak en Gevolg zien dus.
Ik weiger dus ook mij iets aan te trekken van het idee dat ik niks ben als niemand me kent..
Wie is niemand trouwens, of iemand?
Er zijn mensen die me kennen, of denken dat ze dat doen. Voor sommige van deze mensen steek ik mijn hand in het vuur, geef ik mijn leven, zonder aarzeling.
Maar de mensen die iemand volgen zonder te weten wie of wat hij of zij is? Je kan hier toch elke identiteit aannemen die men wil?
Hoe kun je dan weten wat of wie je volgt?
Oddballsblog 